කුණාටුව

උඩු සුළඟ මුසුව ගිය සුනරුත් පැතුම් පොදි 

හද දවා නෙතු පුපුර ගලා ගිය කදුළු බිඳු 

ජීවිතය යදින්නක් කර මංමුලාව 

හිරු සඳුද නොමැති කල දුකදුරුය හැම විලස 

හමා ගිය සැඩ පාර ජීවිතය උදුර ගෙන 

හිමිව තිබු වසන්තයේ විසිර ගිය සුසුම් වැල් 

මාරුතය දරුණු මුත් ශේෂ වූ ගිම්හානේ 

කෙබඳු ලෙස වැලපේද ගගනතම කළඹමින් 

මලේ මකරන්ද පාව ගිය බොල් සුළගේ 

වියලි බව නොම දැනුනි කටුක වූ දිවි දියඹේ 

ඉරි තැලී බිද වැටි වල් වැදුණු හද දෙරණේ 

කවර දින රැදෙවිද ලතෙත් වූ දිය බිදක්