සමුගත් පෙම්වත .....

දුරු කතර ගෙවා .... මරු කතර සොයන් .......
ඔබ මං ලගට ආවේ 

සංසාර පුරුද්දටදෝයි මට හිතුන.........

ගිය  ආත්මයෙත් අප හමු වන්න ඇති .....
මේ ආත්මයෙත් හමු වූ සේම......

දෑසින් දෑසට ලංව බලන් අපි ...

පැතුවා පැතුමක් දැගිලි බදිනට ....

දැල්වෙන නියෝන් එලි අතරින් ....

තාරුකා ඇස් දිහා බලාන

අපි අපේම වන්නට පැතුවා .....

නොපුරුදු පුරවරයේ ..... දළ රළ පෙළ අතරින් .........
සිතල සුළගට මුසුව ......

අරලිය මල් සුවදක් හැමුවා .....

කන කොක් හඩ  තලමින්...... විකල් සිහින මැද 

ඉගිලෙන බමන සලෙලුන්

නුබ මගෙන් ඇතට රැගෙන ගියා .....

මදැස් ......ඉදිරිපිට අඩපන වූ නුඹ සිරුරෙන්
අවසන් සුසුමත් සිතල සුළගට මුසු ඌවා ...

කියන්  පෙම්වත නුබ මට අහිමි කල හැටි .....

ඉසිබුලන හෝරාවේ මන්මත්ව  බමන රැල ....
බියකරු ශාපයකින් මා ගත වෙලාන......
ඉවතළු කෙල පිඩක් සේ.....
හපකර රුදුරු වෙස් ගෙන
යන්න ගියා හඩ තලමින්.........

අල්තාරේ අත ගසා.......මං ඉල්ලනවා දෙවියන්ගෙන්
යුක්තිය ඉටුකර දෙන්න කියා.......
බලන් ඉන්නවා හෙට දිනේ
විපරිත වූ දෑසින්.....
මගේ සද මා ලගට එනතුරා......
ඒත්.......  ඔවුහු .......

ශාපලත් දේශයක ඔටුනු පලදියිද හෙට ....

නුබ අහිමි කල යුක්තිය මට

මතු සසරේදිවත් පිහිටක් වෙයිද .....?