දැහැන

සරා සද මෝදු වී තෙමා වැටි කදුරැල්ල
තරු නෙතට ඉගි කරන් විසිර ගිය හසරැල්ල
කොද කැකුළු පුදින සිසි කැලුම් නල රැල්ල
දරා  ගනු කෙලෙස තුටු හදවතට සිහිලැල්ල

වනපස මලින් පිදුම් ලැබූ නිරාමිසයන්
පරසතු මදාරා අකැප වූ පාරමිතාවන්
වඩන්නට බවුන් නොදැනෙන්න මල් පවන්
මිරිගු දිය නොපැගි පා ඔසන සදරුවන්

හිරු නැගී මල් පිපි සියොත් කල හඩාවී
නෙතු බැදී මන බිදී හද ඇතුරු සරාගී
මල් මන්ද මාරුතේ කැලඹ ගිය නුරාගී
දැහැන් ගත සමාධිය සිත් ඉමෙන් හමාවී